اعتراف

ورس اول:

واقعیتو اعتراف کن ، دروغ اشناست برات
من باعث فکرهای سرد توی مغزتم داداش

یه خط فکری میسازم توی سرت بهش فکر کن
این یه تصویر از بالای زندگیته خوب نگاهش کن

بیکاری ، اعتیاد و خلاف و دعوا
کل عمرت دنبالت بودن توهم فراری شدی و نفست گرفته

مثل روال گذشته باید اعتراف بکنی
حقیقتو درک کنی و از دروغ فرار کنی

اشتباه نکنی ، اشتباه نکنی
هرکس گفت وضعیتمون خوبه اعتماد نکنی

داداش حقیقت اینه که اینجا هیچ پناهی نداریم
و ناجی خودت خودتی و منم فکرم از تباهی ترکید

بیا اعتراف کن که خودت بودی عامل بدبختیت
پس انتقام از خودت بگیر که لیاقت هر بدیو داری

هر بلایی سرمون اومد جوک ساختیم ازش
زمونه هم با هفت دست کوتمون کرد و باختیم بهش

بهم فرصت نداد و جونیم برنگشت
رفت و بعد نگاهش کردم و بهم دست تکون نداد

بیست سال قبل همش خاطره شد
واقعا ندارم هیچ امیدی ، چون هی با قافلم  زیاد میشه فاصلم

منمو درد منمو غم
منمو فقط فکر به مرگ

منمو شک کردن به حق
منمو این همه هدف سرد توی قلبم

اه یادم رفت که ما هممون برده شدیم توی سرزمین جهل

همخوان:

بیا ، بیا اعتراف کنیم اعتراف کنیم
که دیگ جایی واسه اشتباه کردن نداریم

بیا، بیا اعتراف کنیم که از فشار افسردگی جایی واسه عشق و حال نداریم

ورس دوم:

مجموع چندتا خر نمیشه خردمند
با وعده هاشون سرمونو گذاشتیم رو بالشت و یه عمر بی هدف رفت

یه عمر دیدی کلک زدن؟
یهو دیدی هدر رفت_

سنت و وقتت
حست و بختت بی جهت رفت

من باهات صادقم بزار تا هدایتت کنم
نوید افکار روشن بهت میدم و حمایتت کنم

نگاه کن چه برعکسن دیوار های زندان
ماها زیر اسمون حبس شدیم و از جونمون بیزاریم

اعتراف کن اعتراف ، که نداری جای اشتباه
حتی توی اجتماعت جایی برای انتقاد_

نداری بی پناه و بی جایی
به خواری رفتی
کل عمرت بیگاری کشیدی و به گا رفتی

آدم بی غیرت مثل اسلحه ی بدون تیره
بخودت بیا ازاد کن اون فکری که اجیره

گذشته ها رفتن و تو موندی و حال
آینده منتظرته الان اسیره

من که بهت اینارو گفتم و فقط رد میشی
ده سال دیگه یادت میان حرفام و حسرت میخوری

پس تا الان دیر نشده یه فکری به حال خودت بکن
چونکه زمان زود میگذره یهو کفن میشی

اعتراف کن به درخت های افت زده ی بلوط
جون ها پی کار توی شهرهای غریب

اشناهات همشون رقیب و بخیل شدن
اعتقادت کم شده به رحیم و رجیم

همخوان:

بیا ، بیا اعتراف کنیم اعتراف کنیم
که دیگ جایی واسه اشتباه کردن نداریم

بیا، بیا اعتراف کنیم که از فشار افسردگی جایی واسه عشق و حال نداریم

Confession

[Verse 1]
Confess the truth, you’re familiar with lies
I am the reason behind the cold sparks in your mind
I’ll give your a line of thought to think about
This is a bird-eye view of your life, take a good look

Unemployment, addiction, crimes and street fights
They’ve chased you all your life, you’re on the run, breathless 
You need to confess just like back in the day
Understand the truth, and escape from the untruths

Don’t make a mistake brother, don’t make a mistake
Don’t trust them if they tell you we got it good here
The truth is we have no safety here, 
You can only save yourself,
and my head has burst into pieces from overthinking

Come confess that it’s all on you that you turned out unhappy
And take revenge on yourself, you deserve whatever comes to you
We just make jokes of disasters now to cope
Even the universe works against us and we’ve lost

I was not given a chance, and my youth hasn’t returned
It went away and didn’t even wave goodbye
Twenty years, gone like the wind, I have no hope
My bonds weakined with my family and community

It’s me and pain, it’s me and sadness
It’s me and only thoughts of death
It’s me an doubting god, it’s me and my unfulfilled goals
We’ve all slaves in this land of ignorance

[Chorus]
Come on, let’s confess, come on, let’s confess
We have no more room for mistakes

Come on, let’s confess that the pressure is too much
We’re depressed and there’s no more room for smiles

 [Verse 2]
You can’t expect wisdom from bigots
We wasted a lifetime on their false promises
And our precious years, feelings and goals
They fooled us

I’m sincere with you, let me guide you
I’m giving you an example of Navid Afkari to follow (untranslatable pun with Navid’s name)
Look at the walls of prison they’re inside out
We’re jailed under the blue sky with no hope

 Confess now, there’s no room for mistake
Or even any room for criticism in this society as you know

You have no home, nowhere to belong
Just a humiliated cog with no real end goal

You’re a weapon with no bullet, think twice
Free that mind that’s been in jail for too long
The past is gone, you’re stuck in present
And the future is waiting for you in chains

I’m telling you these now, and you’ll just pass by
And in ten year’s I’ll be the one to say I told you so
Before late do something, time is passing by
You’d turn into a shroud before you know

Confess that the trees are infected and dying
Lives lost in the known and unknown lands
Friends turned competition, turned stingy
Your belief in god is less and less every day

[Chorus]
Come on, let’s confess, come on, let’s confess
We have no more room for mistakes

Come on, let’s confess that the pressure is too much
We’re depressed and there’s no more room for smiles